.where the wild things are.

.nikt nie przeprasza.

poczucie bezradności jest przytłaczające

szepty
twarz bez wyrazu

moja twarz

nic nie rozumie gdy patrze
nie chce

ty wciąż ze mną
rozmawiasz

boje się
boje się słuchać monologu

.for what

Pod adresem
Sprawiedliwa 6
Czytam
Nieaktualne

Ulice dalej
Staruszka trzymająca
Tablice z wygrawerowanym
Numerem
6.5
Uśmiecha się do
Przechodniów

Podchodzę do niej
Pytam o numer
6
Odpowiada mi rozpromieniona
Że jeszcze wczoraj
Pomogłaby mi
Lecz właśnie ją
Awansowali

Radzi bym udał się
Do jej młodszej koleżanki
Która stoi pod
5.5
Podobno wie wszystko
O numerze
6

Kiedy podchodzę
Numer
5.5
Trzyma mały chłopiec
Widząc moje zdziwienie
Uprzedza pytanie

Babcia weszła pod
szósteczkę
Psze pana

Uśmiecham się
Idę

Napis
Nieaktualne
Zniknął

5.5
oraz 6.5
Stoją za mną

Czekają jak ja.

3.28

widzę twą
krążącą twarz

niepełną
zastygłą w
przeszłości istnienia

w rzeczywistości
zagubionej
trwałej

rozpadłej

[.]

jeśli byś tylko wiedziała
gdzie pomyka noc

nie rozumiem
jak to jest

powiedz